Με δέηση στον ιερό ναό του Αγίου Χριστόφορου και Ευθυμίου υπέρ των θυμάτων της Γενοκτονίας των Θρακών από τους Νεότουρκους και ομιλία στο πολιτιστικό κέντρο, ο Σύλλογος Θρακών Κατερίνης τίμησε την Ημέρα Μνήμης του Θρακικού Ελληνισμού.Με μια σεμνή τελετή την Κυριακή 10 Απριλίου, το Δ.Σ. του Συλλόγου, τίμησε και φέτος τα θύματα της θρακικής Γενοκτονίας, κατά την περίοδο 1909-1918.Στην αρχή της εκδήλωσης, η Πρόεδρος του συλλόγου κ. Δόμνα Μανολωπούλου, καλωσόρισε και ευχαρίστησε τους επίσημους προσκεκλημένους, καθώς και τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου, ενώ η χορωδία υπό την Διεύθυνση του Χοράρχη κ…Αθανασίου Κουσουρή, εκτέλεσε με επιτυχία θρακικά και άλλα παραδοσιακά τραγούδια, επιλεγμένα με προσοχή για την Ημέρα Πένθους και μετέφερε νοερά τους προσκεκλημένους στις Αλησμόνητες Πατρίδες, στους τόπους των διωγμών και της συμφοράς.Στη συνέχεια η Πρόεδρος κ. Μανωλοπούλου έδωσε το λόγο στον ομιλητή κ. Αθ. Καβουνίδη, τέως Πρόεδρο του συλλόγου και επίτιμο Λυκειάρχη, που μίλησε με θέμα: «Οι διωγμοί των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης από τους Νεότουρκους υπό το φως της Σύμβασης του Ο.Η.Ε. του 1948 και των σύγχρονων ερευνητικών εξελίξεων.Ο ομιλητής επισήμανε στην αρχή της ομιλίας του ότι η 6η Απριλίου ορίστηκε με απόφαση του 7ου παγκόσμιου Συνεδρίου Θρακών ως Ημέρα Μνήμης του θρακικού ελληνισμού, μετά την απόφαση της Βουλής των Ελλήνων του 1994 να μην αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Θρακών από τους Νεότουρκους, και ευχαρίστησε το Δ.Σ. και την Πρόεδρο για την τιμή της απόφασης να είναι ομιλητής της ημέρας.Ο κ. Καβουνίδης στην αρχή της ομιλίας του ανέφερε πολύ σύντομα ότι πρωτομάρτυρες στο βωμό του εθνοφυλετικού μίσους και των διωγμών στο χώρο των Βαλκανίων ήταν οι Βόρειοθρακιώτες(Ανατολικορωμυλιώτες) που υπέστησαν τους διωγμούς και τις σφαγές από τους Βουλγάρους (σφαγές Αγχίαλου κλπ) το 1906.Ακολούθως ο ομιλητής περιέγραψε με συντομία τους διωγμούς, την τρομοκρατία, τις δολοφονίες (ατομικές και ομαδικές), τις λεηλασίες, τις αρπαγές περιουσιών, την κατάταξη των ανδρών στα τάγματα εργασίας (θανάτου) και άλλα δεινοπαθήματα του υπέστησαν οι Έλληνες της Αν. Θράκης με την εφαρμογή του σχεδίου εθνοκάθαρσης που μελέτησαν και οργάνωσαν οι Νεότουρκοι, με την βοήθεια των Γερμανών Συμβούλων τους σε όλο το χώρο της καθ’ ημάς Ανατολής(Πόντου,Μ.Ασίας, Αν. Θράκης), προκειμένου να απαλλαγούν από τα ζιζάνια των μειονοτήτων που είχαν στα χέρια τους την οικονομική ζωή της Αυτοκρατορίας τους .Και το σχέδιο αυτό εφαρμόστηκε σταδιακά και αρχικά από την Αν. Θράκη ήδη αμέσως μετά την επικράτηση των Νεότουρκων από το 1909 και επεκτάθηκε έπειτα στα παράλια της Μ. Ασίας και του Πόντου με μεγαλύτερη σκληρότητα, όπως επισημαίνει ο καθηγητής κ. Κων. Βακαλόπουλος.Οι συνέπειες των διωγμών και των σκληρών και απάνθρωπων μέτρων και μεθόδων ήταν καταστροφικές για την Αν. Θράκη, αφού 232.000 αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ άλλες 96.000 κυρίως άνδρες, αλλά και γυναικόπαιδα ολόκληρων χωριών εξορίστηκαν στη Μ.Ασία, για να βιώσουν επί τρία χρόνια τα δεινά της εξορίας, της στερήσεις, την πείνα, την ατίμωση, τις κακουχίες, τη φρίκη των ταγμάτων εργασίας (θανάτου) οι άνδρες. Απ’ αυτούς 50,000 έστρεψαν ζωντανοί-σωστά ερείπια στις πατρίδες τους με το τέλος του Α’ παγκ. Πολέμου (1918).Από ένα πληθυσμό Ελλήνων της Αν. Θράκης 370,000, παρέμειναν στις περιοχές τους μόνο 40-50,000 και οι περισσότεροι μακριά από τα σπίτια τους, σε άλλα χωριά και πόλεις.Οι Νεότουρκοι στο τέλος του 1915 είχαν επιτύχει το στόχο τους για την Αν. Θράκη. Και από το 1916 στράφηκαν κατά των Ελλήνων του Πόντου με μεγαλύτερη σκληρότητα.Ο Ελληνισμός της Αν. Θράκης βρέθηκε εγκαταλελειμμένος, έσβηνε κυριολεκτικά. Το Ελληνικό Κράτος για πολλούς λόγους αδυνατούσε να παρέμβει και να τον στηρίξει. Στήριγμα μοναδικό και προστάτης η Εθναρχούσα Εκκλησία, της οποίας οι έντονες διαμαρτυρίες προς την Τουρκική Κυβέρνηση και τους ξένους διπλωμάτες έπεφταν στο κενό.Μετά την ανωτέρω περιγραφή ο κ. Καβουνίδης, συσχέτισε τα δεινοπαθήματα των Ανατολικοθρακών με το περιεχόμενο της σύμβασης του ΟΗΕ (άρθρο 2) και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα εγκλήματα των Νεότουρκων κατά του ελληνισμού της Αν. Θράκης είναι εγκλήματα όχι κοινού ποινικού νόμου, αλλά εγκλήματα κατά του ανθρώπινου γένους και δεν παραγράφονται, είναι εγκλήματα Γενοκτονίας.Ο ομιλητής στο τέλος της ομιλίας του τόνισε την ανάγκη της αναγνώρισης της Γενοκτονίας εκ μέρους της Τουρκίας, τώρα που αυτή χτυπά την πόρτα της ενωμένης Ευρώπης, αλλά και την αναγνώριση μιας ενιαίας Γενοκτονίας του ελληνισμού της Ανατολές εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων. Στοιχεία που στοιχειοθετούν τη Γενοκτονία υπάρχουν άφθονα στη Μαύρη Βίβλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στις εκθέσεις Ελλήνων και ξένων Διπλωματών στα Τουρκικά Αρχεία, που τα τελευταία χρόνια ερευνώνται σχολαστικά, αλλά και στις έρευνες σύγχρονων Τούρκων ιστορικών.Και έκλεισε την ομιλία του ο ομιλητής με την επισήμανση ότι κανένας μας δεν δικαιούται να θέλει την αποκλειστικότητα της θυσίας, κανένας δεν νομιμοποιείται να μονοπωλεί τη θυσία, τη Γενοκτονία για την οικογένειά του για την δική του εθνοτοπική οντότητα, ταυτότητα και αξιοπρέπεια.Δεν παρέλειψε όμως να αναφερθεί ο ομιλητής και στις σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις και να επισημάνει ότι η επιστημονική έρευνα που γίνεται από τη Διεθνή Ένωση Ακαδημαικών για την μελέτη των Γενοκτονιών,που ήδη αναγνώρισε την Γενοκτονία των Αρμενίων, βρίσκεται στο σωστό δρόμο για την αναγνώριση μιας ενιαίας Γενοκτονίας του ελληνισμού της Ανατολικής (Ποντίων-Μ. Ασιατών-Ανατολικοθρακιωτών).
Από το Δ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου